ACT en de kracht van acceptatie
Regelmatig doe ik op zondagochtend een duurloopje, zo ook vanmorgen. Voordat ik wegga kijk ik toch even naar buiten om het weer te checken. Het regent en ik twijfel of ik nog even zal wachten. Ik check buienradar op mijn telefoon en zie dat het over een half uur droog is. Ik besluit om nog een kopje koffie te nemen om de bui af te wachten.
Een half uurtje later trek ik de loopschoenen aan en jog ik richting het park. De straten zijn alweer bijna droog en ik draai via het bruggetje het park in. Daar kom ik op een modderig pad en ik zigzag tussen de plassen door om mijn voeten droog te houden. Ik loop niet meer lekker ontspannen en mijn blik is naar de grond gericht. Ik ben vooral bezig om geen natte voeten te krijgen. Ik merk dat ik word ingehaald door een groepje jonge jongens. Ze lopen heel gemakkelijk en zo te horen ook met veel plezier. De achterkant van hun benen zitten volledig onder de modder en ze doen geen moeite om de plassen te ontwijken.
Ik besluit om me ook niet meer druk te maken om de plassen en kijk tijdens het lopen weer om me heen. Het park is prachtig in het najaar met paddenstoelen tussen het gras en roodbruine bladeren aan de bomen. De eerste keer dat ik dwars door een plas loop voel ik het koude water in mijn sokken lopen. Bah, koud! Daarna maakt het niet meer uit. Ik loop lekker door en geniet van mijn duurloopje. Als ik thuis ben zet ik met een glimlach mijn natte schoenen onder de verwarming en neem ik een lekkere warme douche.
ACT en acceptatie
Als het bij ACT over acceptatie gaat, vragen mensen mij vaak: moet je dan alles maar over je heen laten lopen en gewoon accepteren? Maar dit is niet wat we hiermee bedoelen binnen ACT.
We zijn vaak bezig om onprettige zaken niet te voelen. Vaak neemt het vermijden van onprettige zaken zoveel tijd en energie in beslag dat je niet meer bezig bent met dingen die voor jou echt belangrijk zijn. In de metafoor van het duurloopje kan ik niet meer genieten van het lopen omdat ik verkrampt bezig ben met geen natte voeten. Pas nadat ik die strijd heb opgegeven kan ik weer genieten van dat waar ik mee bezig was, lekker hardlopen MET natte voeten.
Dit is wat we in ACT met acceptatie bedoelen. Het gaat niet om alles maar lijdzaam over heen laten gaan maar het is een besluit om een onplezierige ervaring er te laten zijn zodat er weer ruimte is om te genieten van dat wat je wilt doen.
Meer weten over ACT? Kijk bij het aanbod naar de mogelijkheden.
